Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Nec mora, curvavit cornu nervoque sagittam
- impulit et meritam traiecit harundine linguam.
- Lingua tacet, nec vox temptataque verba sequuntur,
- conantemque loqui cum sanguine vita reliquit.
- Quo miser amplexus ego tum patriumque dolorem
- corde tuli fratrique pio solacia dixi!
- Quae pater haud aliter quam cautes murmura ponti
- accipit et natam delamentatur ademptam.
- Ut vero ardentem vidit, quater impetus illi
- in medios fuit ire rogos; quater inde repulsus
- concita membra fugae mandat similisque iuvenco
- spicula crabronum pressa cervice gerenti,
- qua via nulla, ruit. Iam tum mihi currere visus
- plus homine est, alasque pedes sumpsisse putares.
- Effugit ergo omnes veloxque cupidine leti
- vertice Parnasi potitur. Miseratus Apollo,
- cum se Daedalion saxo misisset ab alto,
- fecit avem et subitis pendentem sustulit alis
- oraque adunca dedit, curvos dedit unguibus hamos,
- virtutem antiquam, maiores corpore vires.