Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- texit et “o” dixit “felicem coniuge matrem!”
- Hactenus, et gemuit. Gelidus nutricis in artus
- ossaque (sensit enim) penetrat tremor, albaque toto
- vertice canities rigidis stetit hirta capillis.
- Multaque, ut excuteret diros, si posset, amores,
- addidit: at virgo scit se non falsa moneri,
- certa mori tamen est, si non potiatur amore.
- “Vive,” ait haec “potiere tuo” — et, non ausa “parente”
- dicere, conticuit promissaque numine firmat.
- Festa piae Cereris celebrabant annua matres
- illa, quibus nivea velatae corpora veste
- primitias frugum dant spicea serta suarum
- perque novem noctes venerem tactusque viriles
- in vetitis numerant. Turba Cenchreis in illa
- regis adest coniunx, arcanaque sacra frequentat.
- Ergo legitima vacuus dum coniuge lectus,
- nacta gravem vino Cinyram male sedula nutrix,
- nomine mentito veros exponit amores
- et faciem laudat. Quaesitis virginis annis
- “par” ait “est Myrrhae.” Quam postquam adducere iussa est