Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- et parvas volucres et flores mille colorum
- liliaque pictasque pilas et ab arbore lapsas
- Heliadum lacrimas; ornat quoque vestibus artus,
- dat digitis gemmas, dat longa monilia collo:
- aure leves bacae, redimicula pectore pendent.
- Cuncta decent: nec nuda minus formosa videtur.
- Conlocat hanc stratis concha Sidonide tinctis
- appellatque tori sociam, acclinataque colla
- mollibus in plumis, tamquam sensura, reponit.
- Festa dies Veneris tota celeberrima Cypro
- venerat, et pandis inductae cornibus aurum
- conciderant ictae nivea cervice iuvencae,
- turaque fumabant: cum munere functus ad aras
- constitit et timide, “si di dare cuncta potestis,
- sit coniunx, opto” (non ausus “eburnea virgo”
- dicere) Pygmalion “similis mea” dixit “eburnae.”
- Sensit, ut ipsa suis aderat Venus aurea festis,
- vota quid illa velint; et, amici numinis omen,
- flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.
- Ut rediit, simulacra suae petit ille puellae