Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- gratus erat, Cyparisse, tibi. Tu pabula cervum
- ad nova, tu liquidi ducebas fontis ad undam,
- tu modo nectebas varios per cornua flores,
- nunc eques in tergo residens huc laetus et illuc
- mollia purpureis frenabas ora capistris.
- Aestus erat mediusque dies, solisque vapore
- concava litorei fervebant bracchia cancri:
- fessus in herbosa posuit sua corpora terra
- cervus et arborea frigus ducebat ab umbra.
- Hunc puer imprudens iaculo Cyparissus acuto
- fixit; et ut saevo morientem vulnere vidit,
- velle mori statuit. Quae non solacia Phoebus
- dixit et ut leviter pro materiaque doleret,
- admonuit! Gemit ille tamen munusque supremum
- hoc petit a superis, ut tempore lugeat omni.
- Iamque per inmensos egesto sanguine fletus
- in viridem verti coeperunt membra colorem,
- et modo qui nivea pendebant fronte capilli,
- horrida caesaries fieri sumptoque rigore
- sidereum gracili spectare cacumine caelum.