Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- aethere cognati retinebat semina caeli;
- quam satus Iapeto mixtam pluvialibus undis
- finxit in effigiem moderantum cuncta deorum.
- Pronaque cum spectent animalia cetera terram,
- os homini sublime dedit, caelumque videre
- iussit et erectos ad sidera tollere vultus.
- Sic, modo quae fuerat rudis et sine imagine, tellus
- induit ignotas hominum conversa figuras.
- Aurea prima sata est aetas, quae vindice nullo,
- sponte sua, sine lege fidem rectumque colebat.
- Poena metusque aberant, nec verba minantia fixo
- aere legebantur, nec supplex turba timebat
- iudicis ora sui, sed erant sine vindice tuti.
- Nondum caesa suis, peregrinum ut viseret orbem,
- montibus in liquidas pinus descenderat undas,
- nullaque mortales praeter sua litora norant.
- Nondum praecipites cingebant oppida fossae;
- non tuba directi, non aeris cornua flexi,
- non galeae, non ensis erat: sine militis usu
- mollia securae peragebant otia gentes.