Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Sedit Atlantiades et euntem multa loquendo
- detinuit sermone diem iunctisque canendo
- vincere harundinibus servantia lumina temptat.
- Ille tamen pugnat molles evincere somnos
- et, quamvis sopor est oculorum parte receptus,
- parte tamen vigilat. Quaerit quoque (namque reperta
- fistula nuper erat), qua sit ratione reperta.
- Tum deus “Arcadiae gelidis in montibus” inquit
- “inter hamadryadas celeberrima Nonacrinas
- naias una fuit; nymphae Syringa vocabant.
- Non semel et satyros eluserat illa sequentes
- et quoscumque deos umbrosaque silva feraxque
- rus habet. Ortygiam studiis ipsaque colebat
- virginitate deam. Ritu quoque cincta Dianae
- falleret et posset credi Latonia, si non
- corneus huic arcus, si non foret aureus illi.
- Sic quoque fallebat. Redeuntem colle Lycaeo
- Pan videt hanc pinuque caput praecinctus acuta
- talia verba refert”—restabat verba referre
- et precibus spretis fugisse per avia nympham,