Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Flere licet certe; flendo defundimus iram,
- Perque sinum lacrimae fluminis instar eunt.
- Has solas habeo semper semperque profundo;
- Ument incultae fonte perenne genae.
- Num generis fato, quod nostros errat in annos,
- Tantalides matres apta rapina sumus?
- Non ego fluminei referam mendacia cygni
- Nec querar in plumis delituisse Iovem.
- Qua duo porrectus longe freta distinet Isthmos,
- Vecta peregrinis Hippodamia rotis;
- Taenaris Idaeo trans aequor ab hospite rapta
- Argolicas pro se vertit in arma manus.
- Vix equidem memini, memini tamen. omnia luctus,
- Omnia solliciti plena timoris erant;
- Flebat avus Phoebeque soror fratresque gemelli,
- Orabat superos Leda suumque Iovem.
- Ipsa ego, non longos etiamtunc scissa capillos,
- Clamabam: 'sine me, me sine, mater, abis?'
- Nam coniunx aberat! ne non Pelopeia credar,
- Ecce, Neoptolemo praeda parata fui!