Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Est mihi marmorea sacratus in aede Sychaeus
- (Oppositae frondes velleraque alba tegunt).
- Hinc ego me sensi noto quater ore citari;
- Ipse sono tenui dixit 'Elissa, veni!'
- Nulla mora est, venio, venio tibi debita coniunx;
- Sum tamen admissi tarda pudore mei.
- Da veniam culpae! decepit idoneus auctor;
- Invidiam noxae detrahit ille meae.
- Diva parens seniorque pater, pia sarcina nati,
- Spem mihi mansuri rite dedere viri.
- Si fuit errandum, causas habet error honestas;
- Adde fidem, nulla parte pigendus erit.
- Durat in extremum vitaeque novissima nostrae
- Prosequitur fati, qui fuit ante, tenor.
- Occidit internas coniunx mactatus ad aras,
- Et sceleris tanti praemia frater habet;
- Exul agor cineresque viri patriamque relinquo,
- Et feror in dubias hoste sequente vias.
- Adplicor his oris fratrique elapsa fretoque
- Quod tibi donavi, perfide, litus emo.