Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quando erit, ut condas instar Carthaginis urbem
- Et videas populos altus ab arce tuos?
- Omnia ut eveniant, nec te tua vota morentur,
- Unde tibi, quae te sic amet, uxor erit?
- Uror, ut inducto ceratae sulpure taedae,
- Ut pia fumosis addita tura focis.
- Aeneas oculis semper vigilantis inhaeret;
- Aenean animo noxque quiesque refert.
- Ille quidem male gratus et ad mea munera surdus,
- Et quo, si non sim stulta, carere velim;
- Non tamen Aenean, quamvis male cogitat, odi,
- Sed queror infidum questaque peius amo.
- Parce, Venus, nurui, durumque amplectere fratrem,
- Frater Amor, castris militet ille tuis!
- Aut ego, quae coepi, (neque enim dedignor) amorem,
- Materiam curae praebeat ille meae!
- Fallor, et ista mihi falso iactatur imago;
- Matris ab ingenio dissidet ille suae.
- Te lapis et montes innataque rupibus altis
- Robora, te saevae progenuere ferae,