Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- 'Abstrahor, Hypsipyle; sed dent modo fata recursus,
- Vir tuus hinc abeo, vir tibi semper ero.
- Quod tamen e nobis gravida celatur in alvo,
- Vivat, et eiusdem simus uterque parens!'
- Hactenus, et lacrimis in falsa cadentibus ora
- Cetera te memini non potuisse loqui.
- Ultimus e sociis sacram conscendis in Argo.
- Illa volat; ventus concava vela tenet;
- Caerula propulsae subducitur unda carinae;
- Terra tibi, nobis adspiciuntur aquae.
- In latus omne patens turris circumspicit undas;
- Huc feror, et lacrimis osque sinusque madent.
- Per lacrimas specto, cupidaeque faventia menti
- Longius adsueto lumina nostra vident.
- Adde preces castas inmixtaque vota timori —
- Nunc quoque te salvo persoluenda mihi.
- Vota ego persolvam? votis Medea fruetur!
- Cor dolet, atque ira mixtus abundat amor.
- Dona feram templis, vivum quod Iasona perdo?
- Hostia pro damnis concidat icta meis?