Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Singula dum narrat, studio cursuque loquendi
- Detegit ingenio vulnera nostra suo.
- Heu! ubi pacta fides? ubi conubialia iura
- Faxque sub arsuros dignior ire rogos?
- Non ego sum furto tibi cognita; pronuba Iuno
- Adfuit et sertis tempora vinctus Hymen.
- At mihi nec Iuno, nec Hymen, sed tristis Erinys
- Praetulit infaustas sanguinolenta faces.
- Quid mihi cum Minyis, quid cum Dodonide pinu?
- Quid tibi cum patria, navita Tiphy, mea?
- Non erat hic aries villo spectabilis aureo,
- Nec senis Aeetae regia Lemnos erat.
- Certa fui primo (sed me mala fata trahebant)
- Hospita feminea pellere castra manu;
- Lemniadesque viros, nimium quoque, vincere norunt.
- Milite tam forti terra tuenda fuit!
- Urbe virum iuvi, tectoque animoque recepi!
- Hic tibi bisque aestas bisque cucurrit hiemps.
- Tertia messis erat, cum tu dare vela coactus
- Inplesti lacrimis talia verba suis: