Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Consului — neque enim modice terrebar — anusque
- Longaevosque senes. constitit esse nefas.
- Caesa abies, sectaeque trabes, et classe parata
- Caerula ceratas accipit unda rates.
- Flesti discedens — hoc saltim parce negare!
- Miscuimus lacrimas maestus uterque suas;
- Non sic adpositis vincitur vitibus ulmus,
- Ut tua sunt collo bracchia nexa meo.
- A! quotiens, cum te vento quererere teneri,
- Riserunt comites — ille secundus erat!
- Oscula dimissae quotiens repetita dedisti!
- Quam vix sustinuit dicere lingua 'vale'!
- Aura levis rigido pendentia lintea malo
- Suscitat, et remis eruta canet aqua.
- Prosequor infelix oculis abeuntia vela,
- Qua licet, et lacrimis umet harena meis,
- Utque celer venias, virides Nereidas oro —
- Scilicet ut venias in mea damna celer!
- Votis ergo meis alii rediture redisti?
- Ei mihi, pro dira paelice blanda fui!