Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Me quaedam, memini, dominam captiva vocabat.
- 'Servitio,' dixi, 'nominis addis onus.'
- Per tamen ossa viri subito male tecta sepulcro,
- Semper iudiciis ossa verenda meis;
- Perque trium fortes animas, mea numina, fratrum,
- Qui bene pro patria cum patriaque iacent;
- Perque tuum nostrumque caput, quae iunximus una,
- Perque tuos enses, cognita tela meis —
- Nulla Mycenaeum sociasse cubilia mecum
- Iuro; fallentem deseruisse velis!
- Si tibi nunc dicam, fortissime: 'tu quoque iura
- Nulla tibi sine me gaudia capta!' neges.
- At Danai maerere putant — tibi plectra moventur,
- Te tenet in tepido mollis amica sinu!
- Et quisquam quaerit, quare pugnare recuses?
- Pugna nocet, citharae voxque Venusque iuvant.
- Tutius est iacuisse toro, tenuisse puellam,
- Threiciam digitis increpuisse lyram,
- Quam manibus clipeos et acutae cuspidis hastam,
- Et galeam pressa sustinuisse coma.