Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quam legis, a rapta Briseide littera venit,
- Vix bene barbarica Graeca notata manu.
- Quascumque adspicies, lacrimae fecere lituras;
- Sed tamen et lacrimae pondera vocis habent.
- Si mihi pauca queri de te dominoque viroque
- Fas est, de domino pauca viroque querar.
- Non, ego poscenti quod sum cito tradita regi,
- Culpa tua est — quamvis haec quoque culpa tua est;
- Nam simul Eurybates me Talthybiusque vocarunt,
- Eurybati data sum Talthybioque comes.
- Alter in alterius iactantes lumina vultum
- Quaerebant taciti, noster ubi esset amor.
- Differri potui; poenae mora grata fuisset.
- Ei mihi! discedens oscula nulla dedi;
- At lacrimas sine fine dedi rupique capillos —
- Infelix iterum sum mihi visa capi!
- Saepe ego decepto volui custode reverti,
- Sed, me qui timidam prenderet, hostis erat.
- Si progressa forem, caperer ne, nocte, timebam,
- Quamlibet ad Priami munus itura nurum.