Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Miror et innumeris structam de cornibus aram,
- Et de qua pariens arbore nixa dea est,
- Et quae praeterea — neque enim meminive libetve
- Quidquid ibi vidi dicere — Delos habet.
- Forsitan haec spectans a te spectabar, Aconti,
- Visaque simplicitas est mea posse capi.
- In templum redeo gradibus sublime Dianae —
- Tutior hoc ecquis debuit esse locus?
- Mittitur ante pedes malum cum carmine tali —
- Ei mihi, iuravi nunc quoque paene tibi!
- Sustulit hoc nutrix mirataque 'perlege!' dixit.
- Insidias legi, magne poeta, tuas!
- Nomine coniugii dicto confusa pudore,
- Sensi me totis erubuisse genis,
- Luminaque in gremio veluti defixa tenebam —
- Lumina propositi facta ministra tui.
- Inprobe, quid gaudes? aut quae tibi gloria parta est?
- Quidve vir elusa virgine laudis habes?
- Non ego constiteram sumpta peltata securi,
- Qualis in Iliaco Penthesilea solo;