Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ante fores sedet haec quid agamque rogantibus intus,
- Ut possim tuto scribere, 'dormit,' ait.
- Mox, ubi, secreti longi causa optima, somnus
- Credibilis tarda desinit esse mora,
- Iamque venire videt quos non admittere durum est,
- Excreat et dicta dat mihi signa nota.
- Sicut erant, properans verba inperfecta relinquo,
- Et tegitur trepido littera coepta sinu.
- Inde meos digitos iterum repetita fatigat;
- Quantus sis nobis adspicis ipse labor.
- Quo peream si dignus eras, ut vera loquamur;
- Sed melior iusto quamque mereris ego.
- Ergo te propter totiens incerta salutis
- Commentis poenas doque dedique tuis?
- Haec nobis formae te laudatore superbae
- Contingit merces? et placuisse nocet?
- Si tibi deformis, quod mallem, visa fuissem,
- Culpatum nulla corpus egeret ope;
- Nunc laudata gemo, nunc me certamine vestro
- Perditis, et proprio vulneror ipsa bono.