Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Maesta tamen scopulos fruticosaque litora calco
- Quaeque patent oculis litora lata meis.
- Sive die laxatur humus, seu frigida lucent
- Sidera, prospicio, quis freta ventus agat;
- Et quaecumque procul venientia lintea vidi,
- Protinus illa meos auguror esse deos.
- In freta procurro, vix me retinentibus undis,
- Mobile qua primas porrigit aequor aquas.
- Quo magis accedunt, minus et minus utilis adsto;
- Linquor et ancillis excipienda cado.
- Est sinus, adductos modice falcatus in arcus;
- Ultima praerupta cornua mole rigent.
- Hinc mihi suppositas inmittere corpus in undas
- Mens fuit; et, quoniam fallere pergis, erit.
- Ad tua me fluctus proiectam litora portent,
- Occurramque oculis intumulata tuis!
- Duritia ferrum ut superes adamantaque teque,
- 'Non tibi sic,' dices, 'Phylli, sequendus eram!'
- Saepe venenorum sitis est mihi; saepe cruenta
- Traiectam gladio morte perire iuvat.