Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- 'Iamne putas exisse domo mea gaudia, nutrix,
- An vigilant omnes, et timet ille suos?
- Iamne suas umeris illum deponere vestes,
- Pallade iam pingui tinguere membra putas?'
- Adnuit illa fere; non nostra quod oscula curet,
- Sed movet obrepens somnus anile caput.
- Postque morae minimum 'iam certe navigat,' inquam,
- 'Lentaque dimotis bracchia iactat aquis.'
- Paucaque cum tacta perfeci stamina terra,
- An medio possis, quaerimus, esse freto.
- Et modo prospicimus, timida modo voce precamur,
- Ut tibi det faciles utilis aura vias;
- Auribus incertas voces captamus, et omnem
- Adventus strepitum credimus esse tui.
- Sic ubi deceptae pars est mihi maxima noctis
- Acta, subit furtim lumina fessa sopor.
- Forsitan invitus mecum tamen, inprobe, dormis,
- Et, quamquam non vis ipse venire, venis.
- Nam modo te videor prope iam spectare natantem,
- Bracchia nunc umeris umida ferre meis,