Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Aut mare prospiciens odioso concita vento
- Corripio verbis aequora paene tuis;
- Aut, ubi saevitiae paulum gravis unda remisit,
- Posse quidem, sed te nolle venire, queror;
- Dumque queror lacrimae per amantia lumina manant,
- Pollice quas tremulo conscia siccat anus.
- Saepe tui specto si sint in litore passus,
- Inpositas tamquam servet harena notas;
- Utque rogem de te et scribam tibi, siquis Abydo
- Venerit, aut, quaero, siquis Abydon eat.
- Quid referam, quotiens dem vestibus oscula, quas tu
- Hellespontiaca ponis iturus aqua?
- Sic ubi lux acta est et noctis amicior hora
- Exhibuit pulso sidera clara die,
- Protinus in summo vigilantia lumina tecto
- Ponimus, adsuetae signa notamque viae,
- Tortaque versato ducentes stamina fuso
- Feminea tardas fallimus arte moras.
- Quid loquar interea tam longo tempore, quaeris?
- Nil nisi Leandri nomen in ore meo est.