Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ire libet medias ipsi mihi saepe per undas,
- Sed solet hoc maribus tutius esse fretum.
- Nam cur hac vectis Phrixo Phrixique sorore
- Sola dedit vastis femina nomen aquis?
- Forsitan ad reditum metuas ne tempora desint,
- Aut gemini nequeas ferre laboris onus.
- At nos diversi medium coeamus in aequor
- Obviaque in summis oscula demus aquis,
- Atque ita quisque suas iterum redeamus ad urbes;
- Exiguum, sed plus quam nihil illud erit!
- Vel pudor hic utinam, qui nos clam cogit amare,
- Vel timidus famae cedere vellet amor!
- Nunc, male res iunctae, calor et reverentia pugnant.
- Quid sequar, in dubio est; haec decet, ille iuvat.
- Ut semel intravit Colchos Pagasaeus Iason,
- Inpositam celeri Phasida puppe tulit;
- Ut semel Idaeus Lacedaemona venit adulter,
- Cum praeda rediit protinus ille sua.
- Tu quam saepe petis, quod amas, tam saepe relinquis,
- Et quotiens grave sit puppibus ire, natas.