Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Parce, ferox, latoque mari tua proelia misce!
  2. Seducit terras haec brevis unda duas.
  3. Te decet aut magnas magnum iactare carinas,
  4. Aut etiam totis classibus esse trucem;
  5. Turpe deo pelagi iuvenem terrere natantem,
  6. Gloriaque est stagno quolibet ista minor.
  7. Nobilis ille quidem est et clarus origine, sed non
  8. A tibi suspecto ducit Ulixe genus.
  9. Da veniam servaque duos! natat ille, sed isdem
  10. Corpus Leandri, spes mea pendet aquis.
  11. Sternuit en lumen! — posito nam scribimus illo —
  12. Sternuit et nobis prospera signa dedit.
  13. Ecce, merum nutrix faustos instillat in ignes,
  14. 'Cras' que 'erimus plures,' inquit, et ipsa bibit.
  15. Effice nos plures, evicta per aequora lapsus,
  16. O penitus toto corde recepte mihi!
  17. In tua castra redi, socii desertor amoris;
  18. Ponuntur medio cur mea membra toro?
  19. Quod timeas, non est! auso Venus ipsa favebit,
  20. Sternet et aequoreas aequore nata vias.