Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Dum loqueris mecum, dum nox sperata paratur,
- Qui ferat in patriam, iam tibi ventus erit.
- Cursibus in mediis novitatis plena relinques
- Gaudia; cum ventis noster abibit amor.
- An sequar, ut suades, laudataque Pergama visam
- Pronurus et magni Laumedontis ero?
- Non ita contemno volucris praeconia famae,
- Ut probris terras inpleat illa meis.
- Quid de me poterit Sparte, quid Achaia tota,
- Quid gentes Asiae, quid tua Troia loqui?
- Quid Priamus de me, Priami quid sentiet uxor,
- Totque tui fratres Dardanidesque nurus?
- Tu quoque, qui poteris fore me sperare fidelem,
- Et non exemplis anxius esse tuis?
- Quicumque Iliacos intraverit advena portus,
- Is tibi solliciti causa timoris erit.
- Ipse mihi quotiens iratus 'adultera!' dices,
- Oblitus nostro crimen inesse tuum!
- Delicti fies idem reprehensor et auctor.
- Terra, precor, vultus obruat ante meos!