Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Dum loqueris mecum, dum nox sperata paratur,
  2. Qui ferat in patriam, iam tibi ventus erit.
  3. Cursibus in mediis novitatis plena relinques
  4. Gaudia; cum ventis noster abibit amor.
  5. An sequar, ut suades, laudataque Pergama visam
  6. Pronurus et magni Laumedontis ero?
  7. Non ita contemno volucris praeconia famae,
  8. Ut probris terras inpleat illa meis.
  9. Quid de me poterit Sparte, quid Achaia tota,
  10. Quid gentes Asiae, quid tua Troia loqui?
  11. Quid Priamus de me, Priami quid sentiet uxor,
  12. Totque tui fratres Dardanidesque nurus?
  13. Tu quoque, qui poteris fore me sperare fidelem,
  14. Et non exemplis anxius esse tuis?
  15. Quicumque Iliacos intraverit advena portus,
  16. Is tibi solliciti causa timoris erit.
  17. Ipse mihi quotiens iratus 'adultera!' dices,
  18. Oblitus nostro crimen inesse tuum!
  19. Delicti fies idem reprehensor et auctor.
  20. Terra, precor, vultus obruat ante meos!