Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Vix tenui risum, quem dum conpescere luctor,
- Nil illi potui dicere praeter 'erit.'
- Vela quidem Creten ventis dedit ille secundis;
- Sed tu non ideo cuncta licere puta!
- Sic meus hinc vir abest ut me custodiat absens —
- An nescis longas regibus esse manus?
- Forma quoque est oneri; nam quo constantius ore
- Laudamur vestro, iustius ille timet.
- Quae iuvat, ut nunc est, eadem mihi gloria damno est,
- Et melius famae verba dedisse fuit.
- Nec, quod abest hic me tecum, mirare, relicta;
- Moribus et vitae credidit ille meae.
- De facie metuit, vitae confidit, et illum
- Securum probitas, forma timere facit.
- Tempora ne pereant ultro data praecipis, utque
- Simplicis utamur commoditate viri.
- Et libet et timeo, nec adhuc exacta voluntas
- Est satis; in dubio pectora nostra labant.
- Et vir abest nobis, et tu sine coniuge dormis,
- Inque vicem tua me, te mea forma capit;