Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Utque sit hoc verum, certe pars altera ficta est,
- Iudicii pretium qua data dicor ego.
- Non est tanta mihi fiducia corporis, ut me
- Maxima teste dea dona fuisse putem.
- Contenta est oculis hominum mea forma probari;
- Laudatrix Venus est invidiosa mihi.
- Sed nihil infirmo; faveo quoque laudibus istis —
- Nam, mens, vox quare, quod cupit esse, neget?
- Nec tu succense, nimium mihi creditus aegre;
- Tarda solet magnis rebus inesse fides.
- Prima mea est igitur Veneri placuisse voluptas;
- Proxima, me visam praemia summa tibi,
- Nec te Palladios nec te Iunonis honores
- Auditis Helenae praeposuisse bonis.
- Ergo ego sum virtus, ego sum tibi nobile regnum!
- Ferrea sim, si non hoc ego pectus amem.
- Ferrea, crede mihi, non sum; sed amare repugno
- Illum, quem fieri vix puto posse meum.
- Quid bibulum curvo proscindere litus aratro,
- Spemque sequi coner quam locus ipse negat?