Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quae mihi non aliud, quam formidare, locutae
- Orantis medias deseruere preces.
- Di facerent, pretium magni certaminis esses,
- Teque suo posset victor habere toro! —
- Ut tulit Hippomenes Schoeneida praemia cursus,
- Venit ut in Phrygios Hippodamia sinus,
- Ut ferus Alcides Acheloia cornua fregit,
- Dum petit amplexus, Deianira, tuos.
- Nostra per has leges audacia fortiter isset,
- Teque mei scires esse laboris opus.
- Nunc mihi nil superest nisi te, formosa, precari,
- Amplectique tuos, si patiare, pedes.
- O decus, o praesens geminorum gloria fratrum,
- O Iove digna viro, ni Iove nata fores,
- Aut ego Sigeos repetam te coniuge portus,
- Aut hic Taenaria contegar exul humo!
- Non mea sunt summa leviter destricta sagitta
- Pectora; descendit vulnus ad ossa meum!
- Hoc mihi — nam repeto — fore, ut a caeleste sagitta
- Figar, erat verax vaticinata soror.