Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ilion adspicies firmataque turribus altis
- Moenia, Phoebeae structa canore lyrae.
- Quid tibi de turba narrem numeroque virorum?
- Vix populum tellus sustinet illa suum.
- Occurrent denso tibi Troades agmine matres,
- Nec capient Phrygias atria nostra nurus.
- O quotiens dices: 'quam pauper Achaia nostra est!'
- Una domus quaevis urbis habebit opes.
- Nec mihi fas fuerit Sparten contemnere vestram;
- In qua tu nata es, terra beata mihi est.
- Parca sed est Sparte, tu cultu divite digna;
- Ad talem formam non facit iste locus.
- Hanc faciem largis sine fine paratibus uti
- Deliciisque decet luxuriare novis.
- Cum videas cultus nostra de gente virorum,
- Qualem Dardanias credis habere nurus?
- Da modo te facilem, nec dedignare maritum,
- Rure Therapnaeo nata puella, Phrygem.
- Phryx erat et nostro genitus de sanguine, qui nunc
- Cum dis potando nectare miscet aquas.