Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Vel mihi virginitas esset libata, vel illud
- Quod poterat salva virginitate rapi.
- Da modo te, quae sit Paridis constantia, nosces;
- Flamma rogi flammas finiet una meas.
- Praeposui regnis ego te, quae maxima quondam
- Pollicita est nobis nupta sororque Iovis;
- Dumque tuo possem circumdare bracchia collo,
- Contempta est virtus Pallade dante mihi.
- Nec piget, aut umquam stulte legisse videbor;
- Permanet in voto mens mea firma suo.
- Spem modo ne nostram fieri patiare caducam,
- Deprecor, o tanto digna labore peti!
- Non ego coniugium generosae degener opto,
- Nec mea, crede mihi, turpiter uxor eris.
- Pliada, si quaeres, in nostra gente Iovemque
- Invenies, medios ut taceamus avos;
- Regna parens Asiae, qua nulla beatior ora est,
- Finibus inmensis vix obeunda, tenet.
- Innumeras urbes atque aurea tecta videbis,
- Quaeque suos dicas templa decere deos.