Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Et soror, effusis ut erat, Cassandra, capillis,
- Cum vellent nostrae iam dare vela rates,
- 'Quo ruis?' exclamat, 'referes incendia tecum!
- Quanta per has nescis flamma petatur aquas!'
- Vera fuit vates; dictos invenimus ignes,
- Et ferus in molli pectore flagrat amor!
- Portubus egredior, ventisque ferentibus usus
- Applicor in terras, Oebali nympha, tuas.
- Excipit hospitio vir me tuus — hoc quoque factum
- Non sine consilio numinibusque deum!
- Ille quidem ostendit, quidquid Lacedaemone tota
- Ostendi dignum conspicuumque fuit;
- Sed mihi laudatam cupienti cernere formam
- Lumina nil aliud quo caperentur erat.
- Ut vidi, obstipui praecordiaque intima sensi
- Attonitus curis intumuisse novis.
- His similes vultus, quantum reminiscor, habebat
- Venit in arbitrium cum Cytherea meum.
- Si tu venisses pariter certamen in illud,
- In dubio Veneris palma futura fuit!