Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sive ita nascenti legem dixere Sorores
- Nec data sunt vitae fila severa meae,
- Sive abeunt studia in mores, artisque magistra
- Ingenium nobis molle Thalia facit.
- Quid mirum, si me primae lanuginis aetas
- Abstulit, atque anni quos vir amare potest?
- Hunc ne pro Cephalo raperes, Aurora, timebam —
- Et faceres, sed te prima rapina tenet!
- Hunc si conspiciat quae conspicit omnia Phoebe,
- Iussus erit somnos continuare Phaon;
- Hunc Venus in caelum curru vexisset eburno,
- Sed videt et Marti posse placere suo.
- O nec adhuc iuvenis, nec iam puer, utilis aetas,
- O decus atque aevi gloria magna tui,
- Huc ades inque sinus, formose, relabere nostros!
- Non ut ames oro, verum ut amere sinas.
- Scribimus, et lacrimis oculi rorantur obortis;
- Adspice, quam sit in hoc multa litura loco!
- Si tam certus eras hinc ire, modestius isses,
- Et modo dixisses 'Lesbi puella, vale!'