Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Est in te facies, sunt apti lusibus anni —
- O facies oculis insidiosa meis!
- Sume fidem et pharetram — fies manifestus Apollo;
- Accedant capiti cornua — Bacchus eris!
- Et Phoebus Daphnen, et Cnosida Bacchus amavit,
- Nec norat lyricos illa vel illa modos;
- At mihi Pegasides blandissima carmina dictant;
- Iam canitur toto nomen in orbe meum.
- Nec plus Alcaeus, consors patriaeque lyraeque,
- Laudis habet, quamvis grandius ille sonet.
- Si mihi difficilis formam natura negavit,
- Ingenio formae damna repende meo.
- Sim brevis, at nomen, quod terras inpleat omnes,
- Est mihi; mensuram nominis ipsa fero.
- Candida si non sum, placuit Cepheia Perseo
- Andromede, patriae fusca colore suae.
- Et variis albae iunguntur saepe columbae,
- Et niger a viridi turtur amatur ave.
- Si, nisi quae facie poterit te digna videri,
- Nulla futura tua est, nulla futura tua est.