Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Antra vident oculi scabro pendentia tofo,
  2. Quae mihi Mygdonii marmoris instar erant;
  3. Invenio silvam, quae saepe cubilia nobis
  4. Praebuit et multa texit opaca coma —
  5. Sed non invenio dominum silvaeque meumque.
  6. Vile solum locus est; dos erat ille loci.
  7. Cognovi pressas noti mihi caespitis herbas;
  8. De nostro curvum pondere gramen erat.
  9. Incubui tetigique locum, qua parte fuisti;
  10. Grata prius lacrimas conbibit herba meas.
  11. Quin etiam rami positis lugere videntur
  12. Frondibus, et nullae dulce queruntur aves;
  13. Sola virum non ulta pie maestissima mater
  14. Concinit Ismarium Daulias ales Ityn.
  15. Ales Ityn, Sappho desertos cantat amores —
  16. Hactenus; ut media cetera nocte silent.
  17. Est nitidus vitroque magis perlucidus omni
  18. Fons sacer — hunc multi numen habere putant —
  19. Quem supra ramos expandit aquatica lotos,
  20. Una nemus; tenero caespite terra viret.