Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sed tamen experiar. modo facta crepuscula terris;
- Ultima pars lucis primaque noctis erat.
- Ducimur Inachides magni sub tecta Pelasgi,
- Et socer armatas accipit ipse nurus.
- Undique conlucent praecinctae lampades auro;
- Dantur in invitos inpia tura focos;
- Vulgus 'Hymen, Hymenaee!' vocant. fugit ille vocantis;
- Ipsa Iovis coniunx cessit ab urbe sua!
- Ecce, mero dubii, comitum clamore frequentes,
- Flore novo madidas inpediente comas,
- In thalamos laeti — thalamos, sua busta! — feruntur
- Strataque corporibus funere digna premunt.
- Iamque cibo vinoque graves somnoque iacebant,
- Securumque quies alta per Argos erat —
- Circum me gemitus morientum audire videbar;
- Et tamen audibam, quodque verebar erat.
- Sanguis abit, mentemque calor corpusque relinquit,
- Inque novo iacui frigida facta toro.
- Ut leni Zephyro graciles vibrantur aristae,
- Frigida populeas ut quatit aura comas,