Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ille ferens dominae mandata recentia secum
- Pugnabit caute respicietque domum.
- Exuet haec reduci clipeum galeamque resolvet,
- Excipietque suo corpora lassa sinu.
- Nos sumus incertae; nos anxius omnia cogit,
- Quae possunt fieri, facta putare timor.
- Dum tamen arma geres diverso miles in orbe,
- Quae referat vultus est mihi cera tuos;
- Illi blanditias, illi tibi debita verba
- Dicimus, amplexus accipit illa meos.
- Crede mihi, plus est, quam quod videatur, imago;
- Adde sonum cerae, Protesilaus erit.
- Hanc specto teneoque sinu pro coniuge vero,
- Et, tamquam possit verba referre, queror.
- Per reditus corpusque tuum, mea numina, iuro,
- Perque pares animi coniugiique faces,
- Me tibi venturam comitem, quocumque vocaris,
- Sive — quod heu! timeo — sive superstes eris.
- Ultima mandato claudetur epistula parvo:
- Si tibi cura mei, sit tibi cura tui!