Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nocte tamen quam luce magis — nox grata puellis
- Quarum suppositus colla lacertus habet.
- Aucupor in lecto mendaces caelibe somnos;
- Dum careo veris gaudia falsa iuvant.
- Sed tua cur nobis pallens occurrit imago?
- Cur venit a labris multa querela tuis?
- Excutior somno simulacraque noctis adoro;
- Nulla caret fumo Thessalis ara meo;
- Tura damus lacrimamque super, qua sparsa relucet,
- Ut solet adfuso surgere flamma mero.
- Quando ego, te reducem cupidis amplexa lacertis,
- Languida laetitia solvar ab ipsa mea?
- Quando erit, ut lecto mecum bene iunctus in uno
- Militiae referas splendida facta tuae?
- Quae mihi dum referes, quamvis audire iuvabit,
- Multa tamen capies oscula, multa dabis.
- Semper in his apte narrantia verba resistunt;
- Promptior est dulci lingua referre mora.
- Sed cum Troia subit, subeunt ventique fretumque;
- Spes bona sollicito victa timore cadit.