Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Nocte tamen quam luce magis — nox grata puellis
  2. Quarum suppositus colla lacertus habet.
  3. Aucupor in lecto mendaces caelibe somnos;
  4. Dum careo veris gaudia falsa iuvant.
  5. Sed tua cur nobis pallens occurrit imago?
  6. Cur venit a labris multa querela tuis?
  7. Excutior somno simulacraque noctis adoro;
  8. Nulla caret fumo Thessalis ara meo;
  9. Tura damus lacrimamque super, qua sparsa relucet,
  10. Ut solet adfuso surgere flamma mero.
  11. Quando ego, te reducem cupidis amplexa lacertis,
  12. Languida laetitia solvar ab ipsa mea?
  13. Quando erit, ut lecto mecum bene iunctus in uno
  14. Militiae referas splendida facta tuae?
  15. Quae mihi dum referes, quamvis audire iuvabit,
  16. Multa tamen capies oscula, multa dabis.
  17. Semper in his apte narrantia verba resistunt;
  18. Promptior est dulci lingua referre mora.
  19. Sed cum Troia subit, subeunt ventique fretumque;
  20. Spes bona sollicito victa timore cadit.