Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Numen ubi est? ubi di? meritas subeamus in alto,
- Tu fraudis poenas, credulitatis ego!
- Compressos utinam Symplegades elisissent,
- Nostraque adhaererent ossibus ossa tuis;
- Aut nos Scylla rapax canibus mersisset edendos —
- Debuit ingratis Scylla nocere viris;
- Quaeque vomit totidem fluctus totidemque resorbet,
- Nos quoque Trinacriae supposuisset aquae!
- Sospes ad Haemonias victorque reverteris urbes;
- Ponitur ad patrios aurea lana deos.
- Quid referam Peliae natas pietate nocentes
- Caesaque virginea membra paterna manu?
- Ut culpent alii, tibi me laudare necesse est,
- Pro quo sum totiens esse coacta nocens.
- Ausus es — o, iusto desunt sua verba dolori! —
- Ausus es 'Aesonia,' dicere, 'cede domo!'
- Iussa domo cessi natis comitata duobus
- Et, qui me sequitur semper, amore tui.
- Ut subito nostras Hymen cantatus ad aures
- Venit, et accenso lampades igne micant,