Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- His mea muneribus, genitor, conubia donas?
- Hac tua dote, pater, filia dives erit?
- Tolle procul, decepte, faces, Hymenaee, maritas
- Et fuge turbato tecta nefanda pede!
- Ferte faces in me quas fertis, Erinyes atrae,
- Et meus ex isto luceat igne rogus!
- Nubite felices Parca meliore sorores,
- Amissae memores sed tamen este mei!
- Quid puer admisit tam paucis editus horis?
- Quo laesit facto vix bene natus avum?
- Si potuit meruisse necem, meruisse putetur —
- A, miser admisso plectitur ille meo!
- Nate, dolor matris, rabidarum praeda ferarum,
- Ei mihi! natali dilacerate tuo;
- Nate, parum fausti miserabile pignus amoris —
- Haec tibi prima dies, haec tibi summa fuit.
- Non mihi te licuit lacrimis perfundere iustis,
- In tua non tonsas ferre sepulcra comas;
- Non super incubui, non oscula frigida carpsi.
- Diripiunt avidae viscera nostra ferae.