Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Et mihi 'vive, soror, soror o carissima,' dixti;
  2. 'Vive nec unius corpore perde duos!
  3. Spes bona det vires; fratri nam nupta futura es.
  4. Illius, de quo mater, et uxor eris.'
  5. Mortua, crede mihi, tamen ad tua verba revixi:
  6. Et positum est uteri crimen onusque mei.
  7. Quid tibi grataris? media sedet Aeolus aula;
  8. Crimina sunt oculis subripienda patris.
  9. Frugibus infantem ramisque albentis olivae
  10. Et levibus vittis sedula celat anus,
  11. Fictaque sacra facit dicitque precantia verba;
  12. Dat populus sacris, dat pater ipse viam.
  13. Iam prope limen erat — patrias vagitus ad auris
  14. Venit, et indicio proditur ille suo!
  15. Eripit infantem mentitaque sacra revelat
  16. Aeolus; insana regia voce sonat.
  17. Ut mare fit tremulum, tenui cum stringitur aura,
  18. Ut quatitur tepido fraxina virga Noto,
  19. Sic mea vibrari pallentia membra videres;
  20. Quassus ab inposito corpore lectus erat.