Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nunc huc, nunc illuc, et utroque sine ordine, curro;
- Alta puellares tardat harena pedes.
- Interea toto clamavi in litore 'Theseu!':
- Reddebant nomen concava saxa tuum,
- Et quotiens ego te, totiens locus ipse vocabat.
- Ipse locus miserae ferre volebat opem.
- Mons fuit — apparent frutices in vertice rari;
- Hinc scopulus raucis pendet adesus aquis.
- Adscendo — vires animus dabat — atque ita late
- Aequora prospectu metior alta meo.
- Inde ego — nam ventis quoque sum crudelibus usa —
- Vidi praecipiti carbasa tenta Noto.
- Ut vidi haut dignam quae me vidisse putarem,
- Frigidior glacie semianimisque fui.
- Nec languere diu patitur dolor; excitor illo,
- Excitor et summa Thesea voce voco.
- 'Quo fugis?' exclamo; 'scelerate revertere Theseu!
- Flecte ratem! numerum non habet illa suum!'
- Haec ego; quod voci deerat, plangore replebam;
- Verbera cum verbis mixta fuere meis.