Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Nec valido quisquam terram scindebat aratro,
- Signabat nullo limite mensor humum,
- Non freta demisso verrebant eruta remo;
- Ultima mortali tum via litus erat.
- Contra te sollers, hominum natura, fuisti
- Et nimium damnis ingeniosa tuis.
- Quo tibi, turritis incingere moenibus urbes?
- Quo tibi, discordes addere in arma manus?
- Quid tibi cum pelago — terra contenta fuisses!
- Cur non et caelum, tertia regna, petis?
- Qua licet, adfectas caelum quoque — templa Quirinus,
- Liber et Alcides et modo Caesar habent.
- Eruimus terra solidum pro frugibus aurum.
- Possidet inventas sanguine miles opes.
- Curia pauperibus clausa est — dat census honores;
- Inde gravis iudex, inde severus eques!
- Omnia possideant; illis Campusque forumque
- Serviat, hi pacem crudaque bella gerant —
- Tantum ne nostros avidi liceantur amores,
- Et — satis est — aliquid pauperis esse sinant!