Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- In thalamum Danae ferro saxoque perennem
- Quae fuerat virgo tradita, mater erat;
- Penelope mansit, quamvis custode carebat,
- Inter tot iuvenes intemerata procos.
- Quidquid servatur cupimus magis, ipsaque furem
- Cura vocat; pauci, quod sinit alter, amant.
- Nec facie placet illa sua, sed amore mariti;
- Nescio quid, quod te ceperit, esse putant.
- Non proba fit, quam vir servat, sed adultera cara;
- Ipse timor pretium corpore maius habet.
- Indignere licet, iuvat inconcessa voluptas;
- Sola placet, 'timeo!' dicere siqua potest.
- Nec tamen ingenuam ius est servare puellam —
- Hic metus externae corpora gentis agat!
- Scilicet ut possit custos 'ego' dicere 'feci,'
- In laudem servi casta sit illa tui?
- Rusticus est nimium, quem laedit adultera coniunx,
- Et notos mores non satis urbis habet
- In qua Martigenae non sunt sine crimine nati
- Romulus Iliades Iliadesque Remus.