Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. 'Vive' deus 'posito' siquis mihi dicat 'amore!'
  2. Deprecer — usque adeo dulce puella malum est.
  3. Cum bene pertaesum est, animoque relanguit ardor,
  4. Nescio quo miserae turbine mentis agor.
  5. Ut rapit in praeceps dominum spumantia frustra
  6. Frena retentantem durior oris equus;
  7. Ut subitus, prope iam prensa tellure, carinam
  8. Tangentem portus ventus in alta rapit —
  9. Sic me saepe refert incerta Cupidinis aura,
  10. Notaque purpureus tela resumit Amor.
  11. Fige, puer! positis nudus tibi praebeor armis;
  12. Hic tibi sunt vires, hac tua dextra facit;
  13. Huc tamquam iussae veniunt iam sponte sagittae —
  14. Vix illis prae me nota pharetra sua est!
  15. Infelix, tota quicumque quiescere nocte
  16. Sustinet et somnos praemia magna vocat!
  17. Stulte, quid est somnus, gelidae nisi mortis imago!
  18. Longa quiescendi tempora fata dabunt.
  19. Me modo decipiant voces fallacis amicae;
  20. Sperando certe gaudia magna feram.