Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- 'Vive' deus 'posito' siquis mihi dicat 'amore!'
- Deprecer — usque adeo dulce puella malum est.
- Cum bene pertaesum est, animoque relanguit ardor,
- Nescio quo miserae turbine mentis agor.
- Ut rapit in praeceps dominum spumantia frustra
- Frena retentantem durior oris equus;
- Ut subitus, prope iam prensa tellure, carinam
- Tangentem portus ventus in alta rapit —
- Sic me saepe refert incerta Cupidinis aura,
- Notaque purpureus tela resumit Amor.
- Fige, puer! positis nudus tibi praebeor armis;
- Hic tibi sunt vires, hac tua dextra facit;
- Huc tamquam iussae veniunt iam sponte sagittae —
- Vix illis prae me nota pharetra sua est!
- Infelix, tota quicumque quiescere nocte
- Sustinet et somnos praemia magna vocat!
- Stulte, quid est somnus, gelidae nisi mortis imago!
- Longa quiescendi tempora fata dabunt.
- Me modo decipiant voces fallacis amicae;
- Sperando certe gaudia magna feram.