Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ponendis in mille modos perfecta capillis,
- Comere sed solas digna, Cypassi, deas,
- Et mihi iucundo non rustica cognita furto,
- Apta quidem dominae, sed magis apta mihi —
- Quis fuit inter nos sociati corporis index?
- Sensit concubitus unde Corinna tuos?
- Num tamen erubui? num, verbo lapsus in ullo,
- Furtivae Veneris conscia signa dedi?
- Quid, quod in ancilla siquis delinquere possit,
- Illum ego contendi mente carere bona?
- Thessalus ancillae facie Briseidos arsit;
- Serva Mycenaeo Phoebas amata duci.
- Nec sum ego Tantalide maior, nec maior Achille;
- Quod decuit reges, cur mihi turpe putem?
- Ut tamen iratos in te defixit ocellos,
- Vidi te totis erubuisse genis;
- At quanto, si forte refers, praesentior ipse
- Per Veneris feci numina magna fidem!
- Tu, dea, tu iubeas animi periuria puri
- Carpathium tepidos per mare ferre Notos!