Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ergo sufficiam reus in nova crimina semper?
- Ut vincam, totiens dimicuisse piget.
- Sive ego marmorei respexi summa theatri,
- Eligis e multis, unde dolere velis;
- Candida seu tacito vidit me femina vultu,
- In vultu tacitas arguis esse notas.
- Siquam laudavi, misero petis ungue capillos;
- Si culpo, crimen dissimulare putas.
- Sive bonus color est, in te quoque frigidus esse,
- Seu malus, alterius dicor amore mori.
- Atque ego peccati vellem mihi conscius essem!
- Aequo animo poenam, qui meruere, ferunt;
- Nunc temere insimulas credendoque omnia frustra
- Ipsa vetas iram pondus habere tuam.
- Adspice, ut auritus miserandae sortis asellus
- Adsiduo domitus verbere lentus eat!
- Ecce novum crimen! sollers ornare Cypassis
- Obicitur dominae contemerasse torum.
- Di melius, quam me, si sit peccasse libido,
- Sordida contemptae sortis amica iuvet!