Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Iamque frequens ierat mensa conviva relicta;
- Conpositi iuvenes unus et alter erant.
- Inproba tum vero iungentes oscula vidi —
- Illa mihi lingua nexa fuisse liquet —
- Qualia non fratri tulerit germana severo,
- Sed tulerit cupido mollis amica viro;
- Qualia credibile est non Phoebo ferre Dianam,
- Sed Venerem Marti saepe tulisse suo.
- 'Quid facis?' exclamo, 'quo nunc mea gaudia differs?
- Iniciam dominas in mea iura manus!
- Haec tibi sunt mecum, mihi sunt communia tecum —
- In bona cur quisquam tertius ista venit?'
- Haec ego, quaeque dolor linguae dictavit; at illi
- Conscia purpureus venit in ora pudor,
- Quale coloratum Tithoni coniuge caelum
- Subrubet, aut sponso visa puella novo;
- Quale rosae fulgent inter sua lilia mixtae,
- Aut ubi cantatis Luna laborat equis,
- Aut quod, ne longis flavescere possit ab annis,
- Maeonis Assyrium femina tinxit ebur.