Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Fors me sermoni testem dedit; illa monebat
  2. Talia — me duplices occuluere fores:
  3. 'Scis here te, mea lux, iuveni placuisse beato?
  4. Haesit et in vultu constitit usque tuo.
  5. Et cur non placeas? nulli tua forma secunda est;
  6. Me miseram, dignus corpore cultus abest!
  7. Tam felix esses quam formosissima, vellem —
  8. Non ego, te facta divite, pauper ero.
  9. Stella tibi oppositi nocuit contraria Martis.
  10. Mars abiit; signo nunc Venus apta suo.
  11. Prosit ut adveniens, en adspice! dives amator
  12. Te cupiit; curae, quid tibi desit, habet.
  13. Est etiam facies, qua se tibi conparet, illi;
  14. Si te non emptam vellet, emendus erat.'
  15. Erubuit. 'decet alba quidem pudor ora, sed iste,
  16. Si simules, prodest; verus obesse solet.
  17. Cum bene deiectis gremium spectabis ocellis,
  18. Quantum quisque ferat, respiciendus erit.
  19. Forsitan inmundae Tatio regnante Sabinae
  20. Noluerint habiles pluribus esse viris;