Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Fors me sermoni testem dedit; illa monebat
- Talia — me duplices occuluere fores:
- 'Scis here te, mea lux, iuveni placuisse beato?
- Haesit et in vultu constitit usque tuo.
- Et cur non placeas? nulli tua forma secunda est;
- Me miseram, dignus corpore cultus abest!
- Tam felix esses quam formosissima, vellem —
- Non ego, te facta divite, pauper ero.
- Stella tibi oppositi nocuit contraria Martis.
- Mars abiit; signo nunc Venus apta suo.
- Prosit ut adveniens, en adspice! dives amator
- Te cupiit; curae, quid tibi desit, habet.
- Est etiam facies, qua se tibi conparet, illi;
- Si te non emptam vellet, emendus erat.'
- Erubuit. 'decet alba quidem pudor ora, sed iste,
- Si simules, prodest; verus obesse solet.
- Cum bene deiectis gremium spectabis ocellis,
- Quantum quisque ferat, respiciendus erit.
- Forsitan inmundae Tatio regnante Sabinae
- Noluerint habiles pluribus esse viris;