Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Aestus erat, mediamque dies exegerat horam;
- Adposui medio membra levanda toro.
- Pars adaperta fuit, pars altera clausa fenestrae;
- Quale fere silvae lumen habere solent,
- Qualia sublucent fugiente crepuscula Phoebo,
- Aut ubi nox abiit, nec tamen orta dies.
- Illa verecundis lux est praebenda puellis,
- Qua timidus latebras speret habere pudor.
- Ecce, Corinna venit, tunica velata recincta,
- Candida dividua colla tegente coma —
- Qualiter in thalamos famosa Semiramis isse
- Dicitur, et multis Lais amata viris.
- Deripui tunicam — nec multum rara nocebat;
- Pugnabat tunica sed tamen illa tegi.
- Quae cum ita pugnaret, tamquam quae vincere nollet,
- Victa est non aegre proditione sua.
- Ut stetit ante oculos posito velamine nostros,
- In toto nusquam corpore menda fuit.
- Quos umeros, quales vidi tetigique lacertos!
- Forma papillarum quam fuit apta premi!