Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- serus enim Graecis admovit acumina chartis
- et post Punica bella quietus quaerere coepit,
- quid Sophocles et Thespis et Aeschylus utile ferrent.
- temptavit quoque rem, si digne vertere posset,
- et placuit sibi, natura sublimis et acer:
- nam spirat tragicum satis et feliciter audet,
- sed turpem putat inscite [*]() metuitque lituram.
- Creditur, ex medio quia res accersit,[*]() habere
- sudoris minimum, sed habet Comoedia tanto
- plus oneris, quanto veniae minus, adspice, Plautus
- quo pacto partis tutetur amantis ephebi,
- ut patris attenti, lenonis ut insidiosi,
- quantus sit Dossennus edacibus in parasitis,
- quam non adstricto percurrat pulpita socco.
- gestit enim nummum in loculos demittere,[*]() post hoc
- securus cadat an recto stet fabula talo.
- Quem tulit ad scaenam ventoso Gloria curru,
- exanimat lentus spectator, sedulus inflat: sic leve,
- sic parvum est, animum quod laudis avarum
- subruit aut reficit. valeat res ludicra, si me
p.412