Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. ad cenam veniat.” non sane credere Mena,
  2. mirari secum tacitus, quid multa? benigne,
  3. respondet.[*]() neget [*]() ille mihi? “negat improbus et te
  4. neglegit aut horret.” Volteium mane Philippus
  5. vilia vendentem tunicato scruta popello
  6. occupat et salvere iubet prior, ille Philippo
  7. excusare laborem et mercennaria vincla,
    8. p.300
  8. quod non mane domum venisset, denique quod non
  9. providisset [*]() eum. “sic ignovisse putato
  10. me tibi, si cenas hodie mecum.” ut libet. “ergo
  11. post nonam venies: nunc i, rem strenuus auge.”
  12. ut ventum ad cenam est,[*]() dicenda tacenda locutus
  13. tandem dormitum dimittitur. Hic ubi saepe
  14. occultum visus decurrere piscis ad hamum,
  15. mane cliens et iam certus conviva, iubetur
  16. rura suburbana indictis comes ire Latinis,
  17. impositus mannis arvum caelumque Sabinum
  18. non cessat laudare, videt ridetque Philippus,
  19. et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,
  20. dum septem donat sestertia, mutua septem