Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- Prisco si credis, Maecenas docte, Cratino,
- nulla placere diu nec vivere carmina possunt,
- quae scribuntur aquae potoribus. [*]() ut male sanos
- adscripsit Liber Satyris Faunisque poetas,
- vina fere dulces oluerunt mane Camenae.
- laudibus arguitur vini vinosus Homerus;
- Ennius ipse pater numquam nisi potus ad arma
- prosiluit dicenda. “Forum Putealque Libonis
- mandabo siccis, adimam cantare severis :”
- hoc simul edixi,[*]() non cessavere poetae
- nocturno certare mero, putere diurno,
- quid? si quis voltu torvo ferus et pede nudo
- exiguaeque togae simulet textore [*]() Catonem,
- virtutemne repraesentet moresque Catonis?
- rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua,[*]()
- dum studet urbanus tenditque disertus haberi.
- decipit exemplar vitiis imitabile: quod si
- pallorem [*]() casu, biberent exsangue cuminum.
- o imitatores, servum pecus, ut mihi saepe
- bilem, saepe iocum vestri movere tumultus!
p.382