Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. gallis, hanc Philodemus ait sibi, quae neque magno
  2. stet pretio neque cunctetur cum est iussa venire.
  3. candida rectaque sit, munda hactenus, ut neque longa
  4. nec magis alba velit quam dat natura videri.
  5. haec ubi supposuit dextro corpus mihi laevom,
  6. Ilia et Egeria est; do nomen quodlibet illi.
  7. nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat,
  8. ianua frangatur, latret canis, undique magno
  9. pulsa domus strepitu resonet, vepallida lecto
  10. desiliat mulier, miseram se conscia clamet,
  11. cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.
  12. discincta tunica fugiendum est et pede nudo,
  13. ne nummi pereant aut puga aut denique fama.
  14. deprendi miserum est: Fabio vel iudice vincam.
  1. Omnibus hoc vitium est cantoribus, inter amicos
  2. ut numquam inducant animum cantare rogati,
  3. iniussi numquam desistant. sardus habebat
  4. ille Tigellius hoc. Caesar, qui cogere posset,
  5. si peteret per amicitiam patris atque suam, non
  6. quicquam proficeret; si conlibuisset, ab ovo